Siła wdzięczności
W życiu rodzinnym każdy dzień zapełniony jest mnóstwem zajęć. Lista codziennych obowiązków kończy się późnym wieczorem i nawet wtedy nie wszystkie prace bywają ukończone. Codzienne funkcjonowanie znacznie usprawnia mądry podział obowiązków, który angażuje każdego domownika, na miarę jego sił i możliwości.
Czasem narzekamy na ogrom obowiązków, lecz na ogół przyjmujemy je jako coś oczywistego – zadania, które każdy z nas musi wypełnić. Traktowanie codziennych trudów zadaniowo, to dobre podejście, pod warunkiem, że nie zapominamy o wdzięczności. Ten niepozorny element rzeczywistości, może stać się naszym sprzymierzeńcem w budowaniu relacji.
Najpierw trzeba dostrzec i docenić własne zaangażowanie:
– jestem kimś ważnym, angażuję się w życie rodzinne,
– daję z siebie, to co najlepsze, by przestrzeń domowa napełniała się harmonią,
– nawet najbardziej prozaiczne zajęcia mają sens,
– prace, których efekty są krótkotrwałe (np. gotowanie obiadu) i niewidoczne (codzienny trud związany z utrzymaniem porządku), mają ogromną wartość.
Zaangażowanie pozostałych członków rodziny, także powinno zostać dostrzeżone i docenione. Nie należy traktować go jako czegoś oczywistego, co nam się należy. Warto doceniać każdy wysiłek:
– „ważne” obowiązki spełniane przez dorosłych: „cieszę się, że pomogłeś naszemu synowi w odrabianiu lekcji”, „dziękuję ci za ciepły obiad”,
– nawet najmniejsze prace wykonywane przez dzieci, które przecież często „pracują” więcej godzin, niż dorośli (8 godzin w szkole plus odrabianie lekcji) – „wspaniale, że posprzątałeś swoje zabawki”, cieszę się, że odłożyłaś na półkę swoje ubrania,” dziękuję, że wyniosłeś śmieci”… Docenianie nie wymaga heroicznego wysiłku, lecz raczej umiejętności życzliwego spojrzenia na naszych najbliższych. Wdzięczność, to nic innego jak jeden z odcieni miłości, który dodaje skrzydeł nawet w najcięższym dniu. Takie dobro rozsiewane w środowisku rodzinnym w atmosferze zgody, serdeczności i radości, pomaga napełniać zbiorniki miłości, które tkwią w każdym z nas. Wdzięczność jest więc ważnym elementem budowania dobrych, zdrowych więzi, które są jednym z naszych największych „zasobów” życiowych.